Słuchałem Dr Lary, profesora i dyrektora Wy­działu Patologii i Medycyny na Manila Central University w Santo Thomas, który przyznał, że w swojej trzydziesto-ośmioletniej praktyce lekarskiej, dokonał 8.000 autopsji i nigdy nie zaakceptował myśli o siłach nadprzyrodzonych, istniejących we wszechświecie. Jednak, to dziecko, zbite wielokrotnie przez dia­bła, wprawiło go w zakłopotanie i zmieniło jego filozofię życia. (...) Jeden z przyglądających się studentów zrobił zdjęcie tuż po ataku. Nastawił aparat na najlepszą ostrość, by móc sfotografować wyraźnie odciski zębów. United Press International i inne światowe instytucje przekazu informacji zaczęły się interesować sprawą i szeroko ją rozpowszechniać. Jedno ze sprawozdań mówi, jak to pewien doktor zarzucił Claricie chęć zdobycia rozgłosu. Dziewczyna utkwiła w nim swoje zimne oczy i powiedziała: „Jutro umrzesz." Lekarz nie poczuł się wcale gorzej, ale następnego dnia wyzionął ducha bez oznak jakiejkolwiek choroby. Dzienniki podały też informacje o podobnych przypadkach śmierci po zetknięciu z Claritą. (...) Chodziłem po pokoju, wołając do Boga, aby uwolnił tę bied­ną dziewczynę w więzieniu. Im dłużej się modliłem, tym więk­szy ciężar odczuwałem na duszy. Powiedziałem: - Boże, jeśli diabeł jest w tej dziewczynie, Ty możesz go wypędzić! Proszę, uczyń to! Po dłuższej modlitwie, Pan przemówił do mojego serca: - Jeśli ty pójdziesz do więzienia i będziesz modlił się o nią, uczynię to...