Imię Boga określone jest różnymi przydomkami, które objawiają Jego naturę
Nasz Bóg objawiał w Biblii swoje imię określając jednocześnie różne aspekty swojej natury – Bóg, który Uzdrawia; Bóg, który zaopatruje; etc. Im lepiej Go poznajemy, tym więcej wolności możemy doświadczyć w naszym życiu.
EL, ELOAH: hebr. Bóg, określony jako „mocny, silny, zaszczytny” (1 Księga Mojżeszowa 7.1; Księga Izajasza 9.6). El odwołuje się także do innych cech, takich jak jedność (4 Księga Mojżeszowa 23.19), zazdrość o naszą uwagę (5 Księga Mojżeszowa 5.9) i współczucie (Księga Nehemiasza 9.31).
ELOHIM: Bóg „Stwórca, Wszechmocny i Potężny” (1 Księga Mojżeszowa 17.7; Księga Jeremiasza 31.33). Elohim to liczba mnoga formy Eloah i podkreśla doktrynę Trójcy. W pierwszych zdaniach Biblii widzimy, że Bóg (Elohim – l.m.) Swoim słowem stworzył (czasownik w liczbie pojedynczej) – świat (1 Księga Mojżeszowa 1.1).
EL SHADDAJ: „Bóg wszechmocny”, „Wszechmogący”, związany także ze słowem Obfitość, „Mocarz Jakuba” (1 Księga Mojżeszowa 49.24; Psalm 132.2, 5).
ADONAJ: „Pan” (1 Księga Mojżeszowa 15.2; Księga Sędziów 6.15) – używane w miejscu YHWH (JAHWE/JEHOWA), które było uznawane przez Żydów za zbyt święte, by mogło być używane przez grzesznych ludzi.
JAHWE/ JEHOWA: „PAN” (5 Księga Mojżeszowa 6.4; Księga Daniela 9.14)- mówiąc dokładnie, jedyne właściwe imię Boga. Pierwszy raz imię to zostało użyte przez Mojżesza „JESTEM który JESTEM” (2 Księga Mojżeszowa 3.14). Jahwe jest obecny, dostępny, bliski dla tych, którzy wołają o jego pomoc (Psalm 107.13), przebaczenie (Psalm 25.11) i prowadzenie (Psalm 31.3).
Bóg bardzo często dodawał do swojego imienia cechę, którą można też traktować jako obietnicę Jego działania w dany sposób. Były to:
JAHWE- JIREH: „Jahwe zaopatruje” (1 Księga Mojżeszowa 22.14)- imię upamiętnione przez Abrahama, gdy Bóg zabezpieczył go barankiem- jako ofiarę- zamiast jego syna Izaaka.
JAHWE- RAPHA: „Pan który leczy” (2 Księga Mojżeszowa 15.26)- „Ja, Pan, twój lekarz” lekarz zarówno ciała jak i duszy. Ciała, chroniąc i lecząc od chorób, a duszy, przebaczając nieprawość.
JAHWE- NISSI: „Pan sztandarem moim” (2 Księga Mojżeszowa 17.15), określa zwycięstwo nad wrogiem naszej duszy – Izajasza 1:4 – Wypowiedź o Babilonie, jak to widział Izajasz, syn Amosa. Na łysej górze zatknijcie sztandar, podnieście na nich głos, machajcie ręką, aby wkroczyli do bram panów! Ja wezwałem moich poświęconych i powołałem moich bohaterów, dumnych z mojej chwały, aby wykonali wyrok mojego sądu. Słuchaj! Na górach wrzawa jakby licznego ludu. Słuchaj! Zgiełk królestw, zgromadzonych narodów. Pan Zastępów dokonuje przeglądu zastępów bojowych.
JAWHE- M’KADESZ: „Ja Pan, który was uświęcam” (3 Księga Mojżeszowa 20.8; Księga Ezechiela 37.28)- Bóg w jasny sposób mówi, że jedynie On, a nie Prawo, może oczyścić i uczynić świętym jego lud.
JAHWE- SZALOM: „Pan jest Pokojem” (Księga Sędziów 6.24)- imię nadane przez Gideona, który zbudował ołtarz, po tym jak ujrzał Anioła Pana, który zapewnił go że nie zginie, jak sądził po tym jak go zobaczył.
JAHWE- ELOHIM: „Pan Bóg” (1 Księga Mojżeszowa 2.4; Psalm 59.5)- połączenie wyjątkowego imienia Boga Jahwe z ogólną nazwą „Pana”, podkreślając że On jest Panem Panów.
JAHWE- TSIDKENU: „Pan Sprawiedliwość nasza” (Księga Jeremiasza 33.16)- Podobnie jak w imieniu JAHWE- M’ KADESZ, to sam Bóg usprawiedliwia, poprzez osobę swojego Syna, Jezusa Chrystusa, który stał się za nas grzechem „abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą” (2 Koryntian 5.21).
JAHWE- ROHI: „Pan jest Pasterzem moim” (Psalm 23.1)- Po tym jak Dawid rozważał to, że jest pasterzem swoich owiec, tak też uświadomił sobie, że dokładnie tak wygląda jego relacja z Bogiem, „Pan jest Pasterzem moim. Niczego mi nie braknie” (Psalm 23.1).
JAHWE- SZAMMAH: „Pan tam mieszka” (Księga Ezechiela 48.35)- imię przypisane Jerozolimie i tamtejszej Świątyni, wskazując że utracona niegdyś chwała Pana w tamtym miejscu (Księga Ezechiela 8-11) powróciła (Księga Ezechiela 44.1-4). W Nowym Testamencie świątynią Ducha nazywani jesteśmy my, a mówiąc ściślej nasze ciała (1 Kor 3:16 oraz 1 Kor 6:19)
JAHWE- SABATH: „Pan Zastępów” (Księga Izajasza 1.24; Psalm 46.7)- Zastępów oznacza „zastępy” zarówno aniołów jak i ludzi. On jest Panem zamieszkującym niebo i ziemię, Żydów i pogan, bogatych i biednych, panów i niewolników. Imię to wyraża moc, potęgę i władzę Boga i wskazuje, że jest On zdolny dokonać wszystkiego co zamierza.
EL ELJON: „Najwyższy” (5 Księga Mojżeszowa 26.19)- pochodzi z hebrajskiego słowa „wyżej” lub „podniesiony”, zatem ma znaczenie najwyższego. El Eljon wskazuje na wywyższenie i mówi o całkowitym prawie własności.
EL- ROI: „Bóg który widzi” (1 Księga Mojżeszowa 16.13)- imię jakie nadała Bogu Hagar, gdy widziała go na pustyni, po tym jak uciekła od swojej pani Saraj (1 Księga Mojżeszowa 16.1-14). Gdy Hagar spotkała Anioła Pana, uświadomiła sobie, że objawił się jej sam Bóg. Ona także zrozumiała, że El Roi widział ją w jej rozpaczy i dawał świadectwo tego, że On jest Bogiem, który żyje i widzi wszystko.
EL-OLAM: „Wieczny Bóg” (Psalm 90.1-3)- Bóg w swojej naturze nie ma początku, ani końca, jest pozbawiony wszelkich ograniczeń czasowych, w nim zawiera się czas i jest powodem jego istnienia, „Od wieków na wieki, Tyś jest, o Boże!”
El- GIBHOR: „Bóg Wszechmogący” (Księga Izajasza 9.6)- imię opisujące Mesjasza, Jezusa Chrystusa, w tym proroczym fragmencie Księgi Izajasza. Jako potężny i mocny wojownik, Mesjasz, Bóg Wszechmocny, pokona wszystkich przeciwników Bożych i będzie nad nimi panował laską żelazną (Księga Objawienia 19.15).
Na podstawie: http://www.gotquestions.org/Polski/Imiona-Boga.html#ixzz39yrevhz2;
Opracowanie i modyfikacje: otwarteniebo24.pl (E. Ś.)