Poczucie sensu i celu jest niezwykle potężne. W późnych latach osiemdziesiątych zaczęłam pomagać moim pacjentom w zrozumieniu ich tożsamości, unikalnego sposobu myślenia, po to, aby zyskali poczucie celu w świecie, który sprawiał, że czuli się niedopasowani, niewystarczająco dobrzy. Ich wewnętrzny konflikt przerodził się w wewnętrzne zamieszanie, powodując utratę nadziei. To rozwinęło się w toksyczny sposób myślenia, który często prowadził do niepowodzeń i poczucia bycia przegranym. Kiedy zaczęli sobie uświadamiać, że ich sposób myślenia jest niezwykle wyjątkowy i potężny, pojawiła się w nich motywacja do zmiany nastawienia, tak aby nauczyć się myśleć i uczyć się. Był to punkt zwrotny i odtąd zaczęli doświadczać powodzenia w szkole, pracy i życiu.

  Ekspertka zajmująca się badaniem emocji, Lisa Feldmann Barret, w jednej z edycji TED powiedziała: „Emocje są czymś innym, niż myślimy. Nie są wyrażane i rozpoznawane w sposób uniwersalny. To nie zautomatyzowane reakcje mózgu, których nie dałoby się kontrolować”. Wyjaśnia, że nie rodzimy się z zaprogramowanym wstępnie obwodem emocjonalnym; mamy skłonność do rzeczy pozytywnych (pisałam o tym wcześniej, wspominając koncepcję predysponowania do miłości), lecz poprzez nasze wybory (ona nazywa je „zgadywaniem”) tworzymy własne emocje. Co więcej, jej badania na przestrzeni dwudziestu pięciu lat pokazują, że miliardy komórek naszego mózgu odpowiadają zgodnie z kierunkiem, jaki sami nadajemy: to ty kontrolujesz proces budowania się twoich emocji. To oznacza również, że to twój umysł, a nie twój mózg, sprawuje kontrolę, a ty, używając umysłu, przewidujesz emocjonalne reakcje swoje i innych. Twój mózg tylko na to reaguje. Owo przewidywanie emocji innych ludzi, a czasem też twoich własnych, nie będzie w stu procentach trafne. Zgodnie z prawami fizyki kwantowej, zajmującej się przewidywaniem i prawdopodobieństwem, istnieje 30 do 50 procent szans, że się pomylisz.  

  W którymś momencie każdy z nas się nad sobą użalał. To może się dziać codziennie poprzez wiele sytuacji, które pozostawiają nas z pytaniami: „Dlaczego mi się to przytrafia? Ja na to nie zasługuję! Nie wierzę, co o mnie mówią”. Nieświadomie użalanie się nad sobą stara się zrobić z ciebie ofiarę – paraliżując cię wrażeniem beznadziei. Nie mówię, że nie wolno nam poświęcać czasu na ocenę swojej sytuacji. My po prostu nie możemy sobie pozwolić na to, by ktoś się w tym punkcie przyblokował.  

Za każdym razem gdy formułujesz myśl, ona aktywnie zmienia twój mózg i ciało - na lepsze lub gorsze. (...)  Toksyczne myślenie przekłada się na stres w ciele, a tego rodzaju napięcie to coś więcej niż przelotna emocja. Stres to ogólne określenie ekstremalnego obciążenia układów organizmu powstałego wskutek toksycznego myślenia. W wieloraki sposób wpływa szkodliwie na ciało i umysł, od luk w pamięci po poważne zaburzenia umysłowe, problemy z układem odpornościowym i trawiennym. Żaden układ w ciele nie uchroni się przed nieokiełznanym stresem. Ogromna ilość badań pokazuje, że około 80 proc. problemów zdrowia fizycznego, emocjonalnego i umysłowego może być bezpośrednim skutkiem sposobu myślenia. Lecz istnieje nadzieja - można przerwać cykl toksycznych myśli i zacząć budowanie zdrowych struktur, które wprowadzają pokój w burzliwe życie umysłu.  

  Nikt nie może zatrzymać Bożego planu dla twojego życia, i jeśli utwierdzisz się w tej prawdzie, będziesz niepowstrzymanym mocarzem w Jego Królestwie. Jest tylko jeden wyjątek, o którym powinieneś pamiętać: jedna osoba może zniweczyć twoje przeznaczenie: ty sam! (...) Józef na początku był skarżypytą, chwalipiętą i pyszałkiem. Zmienił się. Dojrzał. Mimo przeciwności był wierny i posłuszny Bogu. Rozwinął w sobie charakter, którego potrzebował, aby skutecznie zarządzać. Został drugim najbardziej wpływowym człowiekiem na ziemi. Gdyby rozwijał w sobie gorycz, urazę, nieprzebaczenie i nienawiść do braci, z łatwością mógłby się na nich zemścić. Przybyli do niego podczas najgorszej suszy i klęski żywnościowej. Mógłby wtrącić ich do więzienia, torturować a nawet zabić. Zrobił coś odwrotnego. Dał im wiele ziarna i najlepszą ziemię w Egipcie. Żywili się najlepszymi plonami dostępnymi w kraju. Tak naprawdę dał swoim braciom wszystko, co najlepsze w Egipcie. W sercu Józefa rozwinął się, umocnił i został ustanowiony dojrzały charakter – na wzór Chrystusa – ponieważ pobłogosławił swoich braci, którzy go przeklęli. Uczynił dobrze tym, którzy go skrzywdzili (zob. Ew. Mateusza 5:44 - 45).  

Co może sprawić, że ta miłość oziębnie? Jezus daje odpowiedź wcześniej w tym samym wersecie. Mówi: „Wielu odwróci się ode mnie, zdradzi i zacznie nienawidzić innych”. Dlaczego ludzie mieliby to robić? Z powodu urazy. Jeżeli świadomie nie rozprawiamy się z uczuciami obrażenia i urazy, jeżeli nie żyjemy Bożą miłością do innych i nie przebaczamy im, jak On nam przebaczył – nasza miłość oziębnie.

Słowa Pawła są prawdą po dziś dzień i powinny głęboko zakorzenić się w naszych sercach i duszach: do najwyższej, potężnej władzy Boga wchodzimy po wielu uciskach. Nie, nie, nie! To nie jest przygnębiająca wiadomość! Przesłanie to wzbudza wiarę i nadzieję! Pomyśl w ten sposób: uciski się zdarzają – są nieuniknione. Jezus wyraźnie mówi, że ucisk jest koniecznością dla tych, którzy go naśladują. „Na świecie ucisk mieć będziecie” – zapewnia. Lecz zaraz potem dodaje: „(...) ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat” (Ew. Jana 16:33). On zwyciężył, co oznacza, że ty i ja otrzymaliśmy władzę i moc nad wszystkimi zasadzkami tego świata. Jesteśmy Jego Ciałem, jesteśmy Chrystusem na ziemi. W Nim zwyciężyliśmy świat!