Pismo mówi w Ks. Objawienia 19:10, że duch proroczy jest świadectwem Jezusa. Oznacza to, że manifestacja prorokowania jest objawieniem wszystkiego, czym jest Jezus, każdej cechy Jego charakteru. Sama istota prorokowania nie polega na mówieniu komuś o pięknych rzeczach jakie Bóg dla nas ma. Jej celem jest objawić różne fakty na temat tego, kim jest Jezus. Fundamentem Kościoła, założonego na apostołach i prorokach, jest objawienie Chrystusa. Kościół pełen chwały, który wznosi obecnie Jezus, nie jest założony na doktrynach, ale na objawieniu.

Pierwszą rzeczą, którą Bóg chce, byśmy rozumieli jest to, że poruszamy się jednocześnie w dwóch, powiązanych ze sobą wymiarach – świecie naturalnym i świecie duchowym. Silniejszym z tych dwóch jest świat duchowy, ponieważ jest rzeczywistością wieczną. To świat duchowy WPŁYWA, PRZEMIENIA, MODYFIKUJE, RZĄDZI I USTAWIA świat naturalny. To, co dzieje się w duchu DETERMINUJE HISTORIĘ świata naturalnego.

  „Lecz wy podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego i do niezliczonej rzeszy aniołów, do uroczystego zgromadzenia (ekklesia = kościoła) i zebrania pierworodnych, którzy są zapisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy osiągnęli doskonałość, i do pośrednika nowego przymierza, Jezusa, i do krwi, którą się kropi, a która przemawia lepiej niż krew Abla.” (Hbr 12:22-25)