Jest powiedziane, byśmy namaszczali chorych olejem (patrz Jak 5:14-15). Olej sam w sobie nie ma żadnej mocy, ale Duch Święty, symbolizowany przez olej, działa przez ten gest posłuszeństwa. W podobny sposób przyjmujemy elementy Wieczerzy Pańskiej (…). Chociaż Bóg często manifestuje się po prostu przez wypowiadane Słowo, w wielu innych przypadkach wykorzystuje w tym celu symbole. Kiedy analizujemy księgi prorocze Biblii, odnajdujemy ogromną liczbę proroctw, które były ogłoszone przez symboliczne akty Bożych proroków. 

Jedną z rzeczy, którą widzimy, że Bóg odnawia w ruchu proroczym jest użycie symboli i gestów proroczych. Bóg mówi do nas poprzez Swe Słowo w specyficzny, jasny sposób, by przynieść zwycięstwa i istotne postępy zarówno w walce duchowej, jak i w ustanawianiu Jego królestwa.

Możemy zobaczyć, jak symbole są używane, analizując wersety z Pisma, które Bóg pokazywał wielu Swym prorokom. Uważam za niezwykle ważną sprawę przeprowadzenie jasnego studium tego tematu, byśmy nie zrobili poważnego błędu, z powodu braku wiedzy. Musimy zrozumieć użycie i znaczenie symboli. To umożliwia nam płynięcie według Bożego Ducha bez wpadania w pułapkę manipulowania tymi symbolami, jak to robią okultyści.

Symbole Boskości

W ciągu wieków Bóg objawiał nam Siebie i Swe królestwo przez symbole, figury i modele. Od Księgi Rodzaju do Księgi Objawienia Biblia jest pełna symboliki, przez którą Bóg pokazuje nam Swą osobowość, Swe dzieło odkupieńcze, Swe niebiańskie królestwo i wszystko, czym On jest, a także to, jak odnosi się do człowieka.

Bez długiego szukania widzimy na przykład, że osoba Mesjasza jest objawiona na wiele sposobów, począwszy od drzwi owczarni (patrz Jan 10:7) do skały na pustyni (patrz 1 Kor 10:4), Przybytku (patrz Heb 9:1-11) i węża z brązu (patrz Jan 3:14). Od najprostszego do najbardziej złożonego, wszystkie są symbolami mówiącymi o Chrystusie.

Znamy symbole Ducha Świętego, takie jak rzeki wód, słup ognia i dymu. Są symbole Królestwa Bożego, takie jak trzoda, miasto oraz uczta. Lud Izraela jest zobrazowany jako drzewo figowe lub niewierna żona, a Kościół jest przedstawiany jako oblubienica i jako budynek wzniesiony z żywych kamieni. I tak, jak to widzimy w Pismach, ciągle wzrastająca liczba symboli pojawia się i dzisiaj, by służyć postępowi objawienia.

Ważnym jest wiedzieć, że chociaż symbol może mieć boskie pochodzenie i nie mieć w sobie nic złego, musimy umieć go zastosować w odpowiedni sposób. Symbole są powszechnie używane w Starym i Nowym Testamencie. Są to rzeczy posiadające ziemskie pochodzenie, które łączą świat duchowy z naturalnym. Wielokrotnie Bóg porusza się przez nie, by wyzwolić Swoją moc i prawdę dla nas, a także do otaczającego nas świata.

Na przykład Bóg powiedział Mojżeszowi, by wznieść węża z brązu na pustyni, aby każdy, kto na niego spojrzy mógł być uzdrowiony (patrz IV Mojż 21:9). Przez ten symbol, do którego później porównany jest Chrystus (patrz Jan 3:14), Bóg zabrał grzech i choroby z ludu na siebie i wyzwolił Swe uzdrowienie.

Elizeusz poprosił Naamana, by obmył się siedem razy w Jordanie i został uzdrowiony z trądu (patrz 2 Król 5). Nie było mocy uzdrawiającej w samej rzece, ani też nie płynęła ona z niej, ale był to istotny symbol tego, jak posłuszeństwo słowu wypowiedzianemu przez proroka Bożego uwolni Jego uzdrawiającą moc. Oprócz obmycia się, symbolizującego zmycie z siebie grzechu i chorób, liczba siedem oznacza pełnię słowa mądrości Bożej, które zostało dane Elizeuszowi. Stworzenie świata również osiągnęło swoją pełnię w siedem dni.

U gorzkich wód Marah Mojżesz wrzucił gałązkę drzewa w wodę i stała się ona słodka (patrz II Mojż 15). Jaki jest lepszy sposób, by przedstawić słodką moc Chrystusa w zbawianiu nas od gorzkich wód grzechu? W Nowym Testamencie odnajdujemy chrzest w wodzie, symbol odnowienia ducha i oczyszczenia. Wody nie są magiczne i nie została im nadana żadna moc – to Bóg, który się porusza przez ten akt posłuszeństwa, niszczy przez chrzest moc grzechu w naszym życiu (patrz 1 Pt 3:21).

Jest powiedziane, byśmy namaszczali chorych olejem (patrz Jak 5:14-15). Olej sam w sobie nie ma żadnej mocy, ale Duch Święty, symbolizowany przez olej, działa przez ten gest posłuszeństwa. W podobny sposób przyjmujemy elementy Wieczerzy Pańskiej, które są tylko chlebem i winem, symbolizującymi ciało i krew Chrystusa, a jeden bochenek chleba wskazuje na jedność Kościoła.

Chociaż Bóg często manifestuje się po prostu przez wypowiadane Słowo, w wielu innych przypadkach wykorzystuje w tym celu symbole. Kiedy analizujemy księgi prorocze Biblii, odnajdujemy ogromną liczbę proroctw, które były ogłoszone przez symboliczne akty Bożych proroków.

Bóg rozkazał Ezechielowi, by zrobił model miasta Jeruzalem i by położył się obok niego na 430 dni, żeby symbolicznie przedstawić to, że prorok poniósł grzechy ludu (patrz Ezech 4:1-8). Później powiedział on Ezechielowi, by postawił garnek na ogniu do chwili aż rdza (lub żużel) się nie wchłonie, a następnie, by nad nim prorokował (patrz 24:1-12)

Bóg polecił Izajaszowi, by się tułał bosy i nagi przez 3 lata (patrz Iz 20:2-3). Rozkazał Jeremiaszowi pogrzebać lniany pas, aż zgnije (patrz Jer 13:1-11) i by położył kamienie na posadzce Pałacu Faraona w Tachpanes, aby oznaczały inwazję Nabuchodonozora (patrz Jer 43:8-11).

Bóg polecił Elizeuszowi, by wrzucił sól do studni, aby woda została uzdrowiona (Patrz 2 Król 2:19-22). Gedeon dostał rozkaz, by schować pochodnie w dzbanach glinianych i zbić je, zdobywając tak miasto Jerycho (patrz Sędz 7).

Można sporządzić niekończąca się listę symbolicznych poleceń, które Bóg wydał w ciągu historii. Pewne jest to, że za każdym razem mógł uwolnić moc Swego słowa przez Swe sługi bez fizycznych symboli i Jego prorocze słowo okazałoby się i tak prawdą. Lecz w tajemnicy Swej nieskończonej mądrości często postanawia, że Jego słowu będzie towarzyszył symbol.

Dlaczego to robi? Odpowiedź prawdopodobnie brzmi: Bóg używa symbolów, by czemuś nadać wyraz lub by to podkreślić. Może służy to podniesieniu naszej wiary, by sprowadzić chwałę dla Jego imienia, kiedy naczynia przez Niego używane są posłuszne Jego Słowu. A być może jest tak po prostu, dlatego że Bóg jest suwerennym Bogiem i może działać w taki sposób, w jaki sobie życzy.

Strategiczne Symbole Bitewne

W niektórych przypadkach Bóg powiedział nam i wielu innym proroczym usługującym, byśmy użyli jakiegoś fizycznego symbolu, a miało to miejsce szczególnie w strategiach walk terytorialnych. Przypominam sobie moment, kiedy nie wiedziałam, jak znaleźć wiarę, by modlić się za pewną kościelną owieczkę, która była chora na raka. Stało się to na początku mojej służby, kiedy nie byłam jeszcze dojrzała duchowo, którą Bóg w swojej łasce mnie pobłogosławił przez lata.

Kobieta cierpiała, ponieważ jej dzieci jeszcze nie przyszły do Jezusa, a ona nie chciała odchodzić do Pana bez uporządkowania swego domu. Pewnego popołudnia, kiedy się gorąco modliłam, wyraźnie usłyszałam głos Ducha Świętego mówiący do mnie: „Izajasza 38:21”. Podekscytowana otworzyłam Biblię, żeby przeczytać, co w tym wersecie jest i kiedy go przeczytałam, byłam oszołomiona. Jest tam napisane: „Izajasz powiedział: Przygotujcie plaster figowy i połóżcie go na wrzód, a on wyzdrowieje.” Nie rozumiałam w tym momencie nic, ale mocne przekonanie sprawiło, że wstałam z krzesła i poszłam na targ, kupić trochę fig. Nie zdziwiło mnie, gdy powiedziano mi, że sezon figowy był niezwykle krótki i mają już tylko jeden koszyk.

Przyjechałam do domu mojej ukochanej siostry w Panu, Marce i powiedziałam jej wszystko o słowie, jakie dostałam. Obydwie uwierzyłyśmy w nie całym sercem. A więc zaczęłam obierać figi i je rozgniatać. Pulpa miała różowawy kolor, zupełnie jakbym włożyła ręce w żywe mięso. W tym momencie poczułam się, jakbym zagłębiała swe ręce w ranach samego Jezusa, podczas gdy Duch Święty przypomniał mi werset z Izajasza 53:5: „Lecz on był przebity za nasze występki, zmiażdżony za nasze nieprawości, karą, która przyniosła nam pokój, a Jego ranami jesteśmy uzdrowieni.”

Wiedziałam, że figi same w sobie nie mają mocy uzdrawiającej, ale wierzyłam, że były symbolem ran, które Jezus cierpiał za nas i tego, że Bóg się poruszy przez ten symbol. Po prostu byłam posłuszna poleceniom Ducha Świętego i dałam figi tej kobiecie. Podziałało. Zmiany patologiczne w jej ciele sięgające kości zaczęły zanikać, a jej ból się zmniejszył. Bóg użył tego cudu, by przedłużyć jej życie wystarczająco, by miała czas uporządkować swój dom. W tym czasie wielu ludzi przyszło, by ją odwiedzić, a ona zaświadczyła im o miłości Jezusa. Jej życie i jej świadectwo zostawiło owoc, którym dziś jest stabilny i trwały kościół. Nie miałam wiary, która była potrzebna na ten cud, ale symbol wyzwolił ją, a wraz z nią – Bożą moc.

W nauczaniu Pawła na temat darów Ducha, które widzimy w Słowie, czytamy, że są różne rodzaje działania (patrz 1 Kor 12:4-6). Rozumiem przez to, że jest ponadnaturalne poruszenie się Ducha Świętego, które manifestuje się w określonej chwili, w danej okoliczności, w której działa Bóg. Często widzimy to tocząc walkę duchową.

Kiedy mówimy o strategiach wojennych i symbolice używanej na duchowym polu bitewnym, najczęściej używanymi darami Ducha są dar prorokowania, słowo wiedzy i słowo mądrości. Przez te środki Bóg wypracowuje cuda.

Darem wiedzy pokazał nam określone miejsca, gdzie zostały złożone ofiary, nawiedzone domy, które są kluczami do uwolnienia miejsca, struktury warowni i miejsca, gdzie są posadzeni mocarze. Dar poznania pozwala nam wiedzieć w ponadnaturalny sposób o czymś, co się dzieje lub co się stało w przeszłości. Słowo mądrości kieruje nami w poznaniu jak zdobyć warownie, jak Pan się zamierza poruszyć, jakich symboli użyje i, jeżeli to zrobi, jak ich użyć. Dar prorokowania wyzwala deklaracje i moc Bożą, które służą do odniesienia zwycięstwa w bitwie.

Prawdziwe i Fałszywe Symbole

Kiedy mówimy o symbolice proroczej i instrukcjach danych przez Ducha Świętego, czyli czymś, co jest dziwne dla naszego umysłu, niektórzy mogą się zastanawiać, czy nie wpadamy w okultyzm, używając symboli.

W moim chrześcijańskim życiu widziałam tak wiele pułapek diabła używanych do złapania Bożych sług, że zaczęłam niezwykle dobrze rozpoznawać, które ruchy są z szatana, a które z Ducha Świętego. Po pierwsze uważam, że zawsze ważne jest, by zachować ostrożność w rozeznaniu, nim wyleje się krytykę i osąd na dobre działanie. Bóg może robić coś, co jest trudne do pojęcia umysłem, ale co nie czyni od razu tej rzeczy diabelską.

Ważne jest rozeznawać nie umysłem, ale duchem. Nie powinniśmy zadzierać nosa, kiedy ktoś mówi, że coś pochodzi od Boga ani zaprzeczać temu w taki sposób, że możemy zacząć negować poruszenie się Ducha Świętego lub gorzej – bluźnić Duchowi Świętemu.

Analizując te tematy dogłębnie, odkryłam kolejny powód, dla którego Bóg pozwolił mi sięgnąć głębi okultyzmu, nim się do Niego nawróciłam. W magii, masonerii i wszelkich formach okultyzmu symbole, przedmioty i proklamacje wiary są skutecznie używane, by wyzwolić moce ciemności. Tak szatan naśladuje sposób, w jaki Bóg emanuje światłość. Szatan nie jest stwórcą, ale imitatorem, pragnącym uwieść nas i sprawić, byśmy wierzyli, że jest bogiem.

Zatem szatan, mistrz zwiedzenia, szuka każdej możliwości, by upodobnić się do Najwyższego, szczególnie w przypadku tych atrybutów, które nieodzownie należą do Boga. Mam na myśli o uwielbienie i Bożą moc czynienia cudów. W zbyt wielu przypadkach ludzie kłaniają się bożkom, nie dlatego że mają one rogi i ogon, ale dlatego, że ukazują się jako niebiańskie istoty pochodzące od samego Boga. Ludzie szukają uzdrowienia i Bożej przychylności u bożków, a diabeł często im to daje. Tak naprawdę na ludzi, którzy wolą być zwiedzeni, niż poznać prawdę, Bóg właściwie „zsyła (…) potężne złudzenie tak, że będą wierzyć w kłamstwo” (2 Tes 2:11).

Szatan działa jawnie, gdy przychodzi kraść, zabijać i niszczyć, ale zwodzi bardzo delikatnie, kiedy stara się imitować Boga. Na tym obszarze granica pomiędzy prawdą a fałszem jest niezwykle subtelna. To jak sfałszowany banknot. Diabeł nigdy nie próbowałby wydać jako prawdziwych banknotów-zabawek dla dzieci, ale fałszując użyłby, gdyby mógł, oryginalnych matryc, zostawiając jako jedyny błąd numer seryjny. Zasadą zwiedzenia jest, że to, co zostało wyprodukowane jest niezwykle podobne do oryginału.

Szatan upodabnia się do anioła światłości, ponieważ są aniołowie światła w niebie. Czyni fałszywe znaki i cuda, bo są prawdziwe znaki i cuda. Jednak jest coś, czego nie wolno nam robić. Tym czymś jest skreślanie wszystkiego, co ponadnaturalne, tylko dlatego, że diabeł stara się to skopiować. Diabeł przyjmuje chwałę od pogańskich uwielbiających, ale nie jest to powód, dla którego przestaniemy wielbić Boga. Chociaż diabeł przepowiada i przewiduje, Bóg ciągle wygłasza proroctwa do Swego ludu. Diabeł przekręca Boże Słowo, ale nie przestaniemy z tego powodu czytać i używać Słowa.

Ponieważ symbole są używane przez Boga zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, ale są także używane przez samego diabła pytanie brzmi, jak odróżnić te używane przez Boga i te używane przez szatana.

Kiedy Symbol jest Używany przez Boga

1. Przedmiot nigdy nie ma swej własnej mocy. Moc jest w Duchu Świętym, nie w przedmiocie. Jezus nie chodził z torbą pełną błota, żeby uzdrawiać ślepych, ani Izajasz nie podróżował z koszem fig, żeby uzdrawiać wrzody.

2. Bóg suwerennie pozwala, by namaszczenie Ducha pozostawało na niektórych przedmiotach, które ich słudzy użyli jako symboli. Tak było z płaszczem Eliasza (patrz 2 Król 2:8,13-14) i z rzeczami, których dotknął Paweł (patrz Dz.Ap.19:11-12), choć nie działo się to z wszystkimi płaszczami lub ubraniami apostołów. Bóg decyduje, kiedy i co niesie Jego Ducha, a także ile tych symboli jest. Czasami Bóg pozwalał Swym sługom modlić się nad ubraniami niektórych chorych, którzy nie mogli być łatwo przeniesieni i w takich przypadkach namaszczone ubrania były jedynym punktem kontaktu do uwolnienia wiary. To wiara i namaszczone Słowo ogłoszone przez sługi Boga, a nie kawałek materiału uwalnia cud.

3. Nie ma znaczenia, czy przedmiot jest usunięty z miejsca, gdzie Bóg go użył, czy jest wyprany lub umyty. To Boża moc działająca przez Jego Ducha, a nie sam przedmiot, wywiera wpływ. Zdarzyło się parę razy, że Bóg wziął nas, by namaścić niektóre miejsca, które potem bezwzględnie musiały był oczyszczone jako część codziennego programu konserwacji. Nigdy to działanie nie usunęło tego, co Duch Boży w tych miejscach wyzwolił przez te rzeczy.

4. Każdy symbol musi mieć biblijne poparcie.

Kiedy Symbol jest Używany przez Diabła

1. Sam przedmiot może mieć moc diabelską.

2. Czarownik jest tym, który decyduje, kiedy i jak jest symbol używany – w zgodzie z magicznymi formułami i tradycjami.

3. Przedmiot pozostaje zasiedlony przez duchy nieczyste i posiada wpływ tak długo, jak pozostaje na wyznaczonym miejscu.

Jeśli wyraźnie zrozumiemy te punkty, unikniemy wielu błędów. Problem, który, jak widziałam, napotykaliśmy, pojawiał się, kiedy staraliśmy się sporządzić ogólną instrukcję, którą Bóg dał na określoną okoliczność. Tylko dlatego, że symbol działa w jednym przypadku, nie oznacza to, że ma być używany w każdej podobnej sytuacji.

Na przykład Paweł powiedział Tymoteuszowi, by pił trochę wina na jego chory żołądek. Nie oznacza to, że za każdym razem, gdy ktoś ma problemy żołądkowe, ma pić wino. Wpaść w tworzenie z symbolów ogólnych przedmiotów mocy, bez wsłuchiwania się w każdym wypadku w Boży głos, znaczy wpaść w czary.

Podobnie Bóg objawia niezwykłe sposoby i potężne strategie w duchowej walce. Jednakże to, co działa w jednym mieście i kraju niekoniecznie będzie działać w innym. Naszą odpowiedzialnością jest paść na kolana i słuchać tego, co Bóg, który jest Panem i Najwyższym Generałem Swojej armii, chce zrobić. On jest Królem, a nie my. Chodźmy w roztropności, odwadze, pod namaszczeniem i w bojaźni Bożej.

źródło: Potrząśnij Niebem – Ana Mendez Ferrell

książka do kupienia tutaj

Komentarze

  1. Pani jest protestantką?
    Otóż sęk w tym, że w Eucharystii chleb i wino NIE POZOSTAJĄ nimi. To żywy Jezus, przed którym uciekają demony (podejdź do opętanego z monstrancją), wszystkie cuda eucharystyczne potwierdzają PRAWDZIWIE krew ludzką i fragment mięśnia sercowego w stanie agonii.
    Tu nie ma już symboli, po konsekracji stają się Ciałem i Krwią Pana mocą Ducha Świętego.

    Pozdrawiam
    DJ

    1. Nie chce się przypierniczać ani nic z tych rzeczy, jednak czy to ma jakiś sens protestancki/konserwatywny/katolik itp itd. Co chwila widzi się podziały. Nakłanianie na Wielbienie Boga i Jezusa Chrystusa nie potrzebuje podziałów. Głośmy słowo, to wystarczy a sprzeczki i konsternacje zostawmy na innych polach:). Pozdrawiam.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *