W różnych fragmentach Pisma Świętego Słowo Boże porównywane jest do lustra. Nie jest to lustro, które pokazuje nam nasz wygląd zewnętrzny, fizyczny, ale lustro, które pokazuje nam naszą wewnętrzną duchową naturę i kondycję. Zwierciadło, które pokazuje nam siebie takimi, jakimi widzi nas Bóg.

Rozumiecie, że Bóg nie widzi [rzeczy] tak, jak my [je] widzimy. Jest to wyraźnie powiedziane w 1 Samuela 16:7, gdzie jest powiedziane: „Albowiem Bóg nie patrzy na to, na co patrzy człowiek. Człowiek patrzy na to, co jest przed oczyma, ale Pan patrzy na serce.” (BW). Więc widzicie, to lustro, o którym mówimy, nie pokazuje nam zewnętrznego wyglądu, tego, co widzimy ‒ ale pokazuje nam to, co Bóg widzi w nas, patrząc na nasze serca, nasz wewnętrzny duchowy stan.

Teraz, jeśli spojrzymy w to lustro, zanim pojednamy się z Bogiem przez Jezusa Chrystusa, to zobaczymy nasz nieczysty i grzeszny stan. Ale kiedy już pojednaliśmy się z Bogiem i zostaliśmy oczyszczeni z naszych grzechów, to kiedy patrzymy w to samo lustro, pokazuje nam ono nie to, kim byliśmy wcześniej jako grzesznicy, ale to, czym staliśmy się jako nowe stworzenie Boże w Chrystusie. Doświadczamy w sposób osobisty prawdy Pisma Świętego, tak jak w 2 Koryntian 5:17: „Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe.” (BW). I znów w Efezjan 2:10: „Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.” (BW).

W tym tygodniu będę jeszcze mówił dokładniej o zastosowaniu tego lustra i sposobie, w jaki ono działa. Ale na razie chcę tylko wyjaśnić, że naszym celem w tym tygodniu jest spojrzenie przez wiarę w lustro Słowa Bożego i odkrycie, jakimi ludźmi jesteśmy w oczach Boga. W naszych badaniach przez cały ten tydzień nie będziemy patrzeć przede wszystkim na siebie jako jednostki, ale raczej jako na to, kim jesteśmy jako lud Boży – zbiorowo. Z tego powodu tytuł, który wybrałem do moich nauczań, to „7 obrazów Ludu Bożego”.

To dla nas wszystkich niezwykle ważne, żebyśmy nie lekceważyli samych siebie, żeby nam się nie wydawało, że jesteśmy mało ważni. Diabeł jest bardzo szczęśliwy, gdy to robimy. Jednocześnie, Bóg chce, abyśmy zrozumieli, jak cudowni staliśmy się jako odkupiony lud Boży i jak centralne miejsce zajęliśmy dla realizacji Jego celów na ziemi.

Teraz zamierzam przejść do Pisma Świętego ‒ do Ks. Wyjścia, która bardzo wyraźnie przedstawia główne cele Boga w odkupieniu Jego ludu dla siebie samego. Te słowa zostały przekazane Izraelowi od Boga przez Mojżesza, kiedy ludzie zebrali się u stóp góry Synaj, aby wejść w przymierze z Panem. To jest to, co jest napisane w Ks. Wyjścia 19:3-5. „A Mojżesz wstąpił do Boga i PAN zawołał do niego z góry: Tak powiesz domowi Jakuba i oznajmisz synom Izraela: Widzieliście, co uczyniłem Egipcjanom i jak niosłem was na skrzydłach orłów, i przyprowadziłem was do siebie.  Dlatego teraz, jeśli posłuchacie mego głosu i będziecie przestrzegać mojego przymierza, będziecie Moją szczególną własnością ponad wszystkie narody, bo do mnie należy cała ziemia.” (UBG).  To zdanie, które jest tam przetłumaczone jako: „Moja szczególna własność”, jest hebrajskim słowem, którego nikt znaczenia nikt nie może określić w dokładny sposób. Inne tłumaczenie to „szczególny skarb”. Wersja King James, o ile pamiętam, mówi „osobliwy lud”. Myślę, że to dość ekscytujące, że nie wiemy dokładnie, jak je przetłumaczyć, ponieważ to pozostawia tak wiele możliwości. Ale wiemy, że jest to coś pięknego, coś wspaniałego, to coś znacznie powyżej poziomu tego, co moglibyśmy sobie wyobrazić lub wymyślić. To jest to, co Bóg chce z nas uczynić. Dlatego nas odkupił.

Pozwólcie, że zwrócę uwagę na dwa główne cele odkupienia, które są objawione w tych słowach Boga do Izraela. Przede wszystkim zwróćcie uwagę na to, co Bóg mówi o rzeczywistym akcie odkupienia w wersecie 4. Sami „widzieliście, co uczyniłem Egipcjanom i jak niosłem was na skrzydłach orłów, i przyprowadziłem was do siebie”.  Najważniejsze, żeby zobaczyć, że Bóg przynosi odkupionych do siebie. To jest pierwszy cel odkupienia. Jest to wprowadzenie Jego odkupionych ludzi do bezpośredniej, osobistej relacji z samym sobą. To była prawda w Starym Przymierzu. To jest prawda w Nowym Przymierzu. Bóg przynosi nas poprzez odkupienie do siebie.  Czytając historię ludu Bożego w Starym Testamencie, zawsze jestem pod wrażeniem tego, że niewielu z nich najwyraźniej naprawdę zrozumiało ten główny cel odkupienia.  Byli zainteresowani prawem, błogosławieństwami materialnymi, ziemią obiecaną. Patrzyli na [cudowne] rzeczy, ale myślę, że większość z nich nie dostrzegła tej wspaniałej, bezpośredniej, osobistej relacji z Bogiem, która jest możliwa tylko poprzez odkupienie i która jest głównym celem odkupienia. Wierzę też, że dziś wielu ludzi w Nowym Przymierzu naprawdę może nie doceniać głównego celu Boga, jakim jest przyprowadzenie nas do siebie. Wszystkie inne sprawy są drugorzędne.

Drugim celem odkupienia, o którym jest mowa w Księdze Wyjścia 19, jest to, że Bóg czyni z odkupionych to, co możemy przetłumaczyć jako: „Jego szczególna własność”, „szczególny skarb”, „osobliwy lud” – coś innego niż wszystkie pozostałe narody ziemi. Pozwólcie, że powiem to w ten sposób. Bóg inwestuje w ludzi. Bóg bardziej troszczy się o ludzi niż o rzeczy. Widzimy to w Księdze Powtórzonego Prawa 32:9, gdzie czytamy, że działem Pana, Jego dziedzictwem, jest Jego lud. Boże cele koncentrują się wokół Jego ludu.  Bóg porusza się w sferze materialnej, fizycznej, ale Jego głównym celem są Jego ludzie. To jest to, co Bóg wyprowadzi z historii. Jego udział we wszystkim, co dzieje się na świecie na co dzień, to Jego ludzie. To jest to, dla kogo i czego pracuje. Na tym skupiają się Jego zainteresowania – na Jego odkupionych ludziach.

Musimy zrozumieć, że ostatecznym celem Boga odnośnie Jego ludu jest nie tylko odkupienie jednostek.  Odkupienie jednostek jest w tym zawarte, ale to nie wszystko. Ostatecznym celem jest stworzenie szczególnych ludzi, jednej nowej organicznej całości, czegoś innego niż to, co istniało między narodami, zanim Bóg zainterweniował. Poprzez odkupienie Bóg nie tylko zbawił pewną liczbę osób – tworzy dla siebie pojedynczy, wyróżniający się lud. Myślę, że jednym z największych problemów w wielu obszarach współczesnego chrześcijaństwa jest to, że cały nacisk kładziemy na jednostkę i relację jednostki z Bogiem, co zresztą jest niezwykle ważne. Ale przegapiliśmy fakt, że ostatecznym celem Boga nie są tylko odkupione jednostki, ale specjalny lud.

Chciałbym przeczytać wam słowa Jezusa w Jego modlitwie do Ojca w Ew. Jana 17, wersety 20-23. Wierzę, że te słowa są niezwykle znaczące na szczególnym etapie Bożych celów, w których żyjemy dzisiaj. Tak mówi Jezus: „A nie tylko za nimi proszę,” To mówi o uczniach, którzy byli z Nim obecni. „ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie.” Wierzę, że to wszyscy przyszli uczniowie Jezusa, ponieważ wszyscy uwierzyliśmy w Jezusa poprzez przesłanie pierwszych apostołów. Nie ma innego sposobu na to, by uwierzyć w Jezusa. Mówi: A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. Aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. A Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy. Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś.” (BW).

To ostatnie zdanie jest niezwykle potężne. Niech oni, wszyscy wierzący, zostaną doprowadzeni do pełnej jedności, aby dać światu poznać, że Bóg posłał Jezusa.  Ostatecznym, uniwersalnym świadectwem Jezusa jest to, że Bóg może łączyć jednostki z każdej rasy i pochodzenia w widzialną jedność. Jeśli coś ma sięgnąć świata, to musi być widzialna jedność. To musi być coś, co świat może zobaczyć i docenić. Świat nie widzi rzeczywistości mistycznych w sferze duchowej. Świat widzi rzeczy w czasie i przestrzeni. Więc celem Boga jest doprowadzenie Jego ludu do widzialnej, organicznej jedności w tym czasie, w tym wieku, co będzie świadectwem dla całego świata, że Bóg posłał Jezusa.

 

 

Źródło: głoszenie Dereka Prince’a 7 pictures of God’s People dostępne w serwisie Youtube

Tłumaczenie: ekipa otwarteniebo24.pl

 

 

 

 

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *