Zapraszamy na część pierwszą zestawienia ukazującego jak Jezus z Nazaretu wypełnił starotestamentowe proroctwa o Mesjaszu dane Izraelowi.


PROROCTWA O MESJASZU (CHRYSTUSIE),

KTÓRE WYPEŁNIŁ JEZUS Z NAZARETU

Proroctwo

Wypełnienie


Mesjasz miał być potomkiem niewiasty i miał być tym, który „zmiażdży” lub też „zetrze” głowę węża – szatana.
„I ustanowię nieprzyjaźń między tobą a kobietą, między twoim potomstwem a jej potomstwem; ono zdepcze ci głowę, a ty ukąsisz je w piętę.” (Ks. Rodzaju 3:15, tj. I Mojżeszowa 3:15)
„A w szóstym miesiącu Bóg posłał anioła Gabriela do miasta galilejskiego, zwanego Nazaret, do panny poślubionej mężowi, któremu było na imię Józef, z domu Dawidowego, a pannie było na imię Maria. (…) I rzekł jej anioł: Nie bój się, Mario, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus.” (Imię Jezus znaczy „Bóg jest zbawieniem) (Łukasza 1: 26-27, 30-31)

„Poszedł też i Józef z Galilei, z miasta Nazaretu, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, dlatego że był z domu i z rodu Dawida, aby był spisany wraz z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna. I gdy tam byli, nadszedł czas, aby porodziła. I porodziła syna swego pierworodnego, i owinęła go w pieluszki, i położyła go w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. A byli w tej krainie pasterze w polu czuwający i trzymający nocne straże nad stadem swoim. I anioł Pański stanął przy nich, a chwała Pańska zewsząd ich oświeciła; i ogarnęła ich bojaźń wielka. I rzekł do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem wszystkiego ludu, Gdyż dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. A to będzie dla was znakiem:
Znajdziecie niemowlątko owinięte w pieluszki i położone w żłobie.” (Łukasza 2:4-12)

Powróciło tedy owych siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: Panie, i demony są nam podległe w imieniu twoim. Rzekł więc do nich: Widziałem, jak szatan, niby błyskawica, spadł z nieba. Oto dałem wam moc, abyście deptali po wężach i skorpionach i po wszelkiej potędze nieprzyjacielskiej, a nic wam nie zaszkodzi. (Łukasza 10:17-20)

Lecz gdy nadeszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego, który się narodził z niewiasty i podlegał zakonowi, (Galacjan 4:4)

Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie. (1 Jana 3:8)


Mesjasz miał być potomkiem Abrahama, by błogosławieństwo rozlało się na wszystkie pokolenia
ziemi:
„będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi” (Ks. Rodzaju 12:3)
„Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego…” (Mateusza 1:1)

Mesjasz miał być potomkiem Jakuba, wzejdzie jak gwiazda i zapanuje:
„Widzę go, lecz nie teraz, oglądam go, lecz nie z bliska. Wzejdzie gwiazda z Jakuba, Powstanie berło z Izraela, I roztrzaska skronie Moabu, Ciemię wszystkich synów Seta. (…)Władca wywodzić się będzie z Jakuba” (Ks. Liczb 24:17 i 19a)
„I błogosławił im Symeon, i rzekł do Marii, matki jego: Oto ten przeznaczony jest, aby przezeń upadło i powstało wielu w Izraelu, i aby był znakiem, któremu się sprzeciwiać będą, I aby były ujawnione myśli wielu serc; także twoją własną duszę przeniknie miecz.” (Łukasza 2:34-35)„był jak mniemano synem Józefa, syna Helego, … syna Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama” (Łukasza 3:23 i 34)

„Ojcze, uwielbij imię swoje! Odezwał się więc głos z nieba: I uwielbiłem, i jeszcze uwielbię. (…) Teraz odbywa się sąd nad tym światem; teraz władca tego świata będzie wyrzucony. A gdy Ja będę wywyższony ponad ziemię, wszystkich do siebie pociągnę. A to powiedział, by zaznaczyć, jaką śmiercią umrze.” (Jana 12:28, 31-33)

„Ja jako światłość przyszedłem na świat, aby nie pozostał w ciemności nikt, kto wierzy we mnie.” (Jana 12:46)

„Ja, Jezus, wysłałem anioła mego, by poświadczył wam to w zborach. Jam jest korzeń i ród Dawidowy, gwiazda jasna poranna.” (Obj. Jana 22:16)


Przyjść w określonym czasie, a mianowicie 69×7 lat (483 lata) po odbudowaniu muru Jeruzalem, po niewoli babilońskiej. Księgi Ezdrasza i Nehemiasza wyznaczają koniec odbudowy drugiej Świątyni na szósty rok Dariusza Wielkiego (516 p.n.e). Mesjasz nie może się więc pojawić poza pokoleniem urodzonym circa 33 p.n.e – 70 n.e. (data zniszczenia Jerozolimy):
„Siedemdziesiąt tygodni wyznaczono twojemu ludowi i twojemu miastu świętemu, aż dopełni się zbrodnia, przypieczętowany będzie grzech i zmazana wina, i przywrócona będzie wieczna sprawiedliwość, i potwierdzi się, widzenie i prorok i Najświętsze będzie namaszczone. Przeto wiedz i zrozum: Odkąd objawiło się słowo o ponownej odbudowie Jeruzalemu aż do Pomazańca-Księcia jest siedem tygodni, w ciągu sześćdziesięciu dwu tygodni znowu będzie odbudowane z rynkiem i rowami miejskimi; a będą to ciężkie czasy. A po sześćdziesięciu dwóch
tygodniach Pomazaniec będzie zabity i nie będzie go; lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, potem
nadejdzie jego koniec w powodzi i aż do końca będzie wojna i postanowione spustoszenie.” (Daniel 9:24-26)
Początek posługi Jezusa Chrustysa:

„W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat, tetrarchą galilejskim Herod, tetrarchą iturejskim i trachonickim Filip, brat jego, a tetrarchą abileńskim Lizaniasz, Za arcykapłanów Annasza i Kaifasza” (Łukasza 3:1-2)

15 rok panowania cesarza Tyberiusza to 29 n.e. Urodzenie Jezusa miało miejsce za panowania Heroda Wielkiego (37-4 p.n.e)

„Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejemie Judzkim za króla Heroda…” (Mateusza 2:1)

Część druga tutaj

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *