Na przykład w odniesieniu do zgromadzenia apostoł Paweł udziela następującej wskazówki: A co do proroków, to niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech osądzają (1 Kor 14:29).Inna granica została ustalona w 1 Liście do Tesaloniczan 5:19-21: Ducha nie gaście. Proroctw nie lekceważcie. Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie. Pozostała część tego rozdziału poświęcona jest testom, jakie należy stosować względem słowa proroczego, aby rzeczywiście trzymać się tego, co dobre.
Przyjmując słowa prorocze, musimy zdawać sobie sprawę z kilku rzeczy. Musimy rozumieć, że proroctwo ma granice, które Bóg ustalił dla naszej ochrony. Na przykład w odniesieniu do zgromadzenia apostoł Paweł udziela następującej wskazówki: A co do proroków, to niech mówią dwaj albo trzej, a inni niech osądzają (1 Kor 14:29).
Inna granica została ustalona w 1 Liście do Tesaloniczan 5:19-21: Ducha nie gaście. Proroctw nie lekceważcie. Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie. Pozostała część tego rozdziału poświęcona jest testom, jakie należy stosować względem słowa proroczego, aby rzeczywiście trzymać się tego, co dobre.
Nie każdy głos, jaki słyszymy, pochodzi od Ducha Świętego. Szatan ma zdolność podszywania się pod dary, aby wnieść zamieszanie i zbić nas z tropu. Ta jego umiejętność dotyczy też daru proroctwa. Prorok Jeremiasz odnotowuje słowa Boga: Nie posyłałem proroków, a oni jednak biegną; nie mówiłem do nich, a oni jednak prorokują (Jer 23:21). (…) Dlatego jesteśmy napominani, byśmy wszystko badali i trzymali się tego, co dobre. (…)
Istnieją prawdziwi prorocy, którzy nie dojrzeli jeszcze w obdarowaniu i mogą przekazywać słowo Boga pomieszane z własnymi emocjami. Słowo zostaje wówczas zanieczyszczone. Wtedy należy dokonać rozdzielenia tych dwóch rzeczy i „trzymać się tego, co dobre”. (…)
Skąd mamy wiedzieć, czy dane słowo pochodzi od Boga? Jak należy badać proroctwa?
Poniższa lista została zestawiona częściowo z przykładów z książki Grahama Cooke’a „Rozwijanie daru proroczego”, a częściowo z mojego własnego doświadczenia w rozsądzaniu proroctw.
1. Czy słowo niesie zbudowanie, napomnienie albo pociechę?
Czy spełnia podstawowe zadania, które przedstawiliśmy w poprzednim rozdziale? W 1 Liście do Koryntian 14:3 czytamy, że celem proroctwa jest zbudowanie, napomnienie i pocieszenie. Jeśli słowo wywołuje w tobie niepokój zamiast zbudowania albo masz wrażenie, że coś nie jest w porządku, nie powinieneś przyjmować takiego słowa bez dalszego badania.
2. Jaki duch stoi za proroctwem?
Ktoś może ci przekazywać słowo prorocze, ale w niewłaściwym duchu. Może to być duch potępienia. Choć to, co mówi, może być prawdą, jeśli czujesz się obciążony i potępiony, powinieneś sprawdzić słowo. Pamiętaj, że każde proroctwo powinno być przekazywane w duchu miłości. Dlatego nawet słowo napomnienia albo korekty powinno dawać ci poczucie wolności do odbudowy.
3. Czy proroctwo zgadza się z Pismem Świętym?
Bóg nie mówi jednej rzeczy w Piśmie Świętym, a potem czegoś przeciwnego w słowie proroczym. Proroctwa Boga zawsze zgadzają się z natchnionym, pisanym Słowem Bożym, które zostało nam dane jako przewodnik i przykład. Pamiętaj, że Biblia nie zna granic ani ram czasowych. Dlatego przekonasz się, że zasady i reguły Słowa Bożego są równie ważne dla nas dzisiaj, jak były wtedy, gdy je zapisywano. Na przykład zasada biblijna może znajdować się zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie, ale jeśli ktoś przekazuje ci słowo, a ty nie znajdujesz dla niego podstawy ani przykładu w Piśmie Świętym, nie powinieneś od razu przyjmować takiego słowa.
4. Czy ukazuje charakter Chrystusowy?
W książce „The Voice of God” (Głos Boży) Cindy Jacobs pisze: „Czasem wilki w owczej skórze manipulują Pismem Świętym do własnych celów. To, że ktoś cytuje werset, nie oznacza, że proroctwo jest prawdziwe. Nawet jeśli używa Pisma Świętego, należy się upewnić, że dane słowo prorocze lśni charakterem Chrystusa”. Zasada ta prowadzi nas z powrotem do kwestii miłości. Prorocze słowo powinno bowiem wywyższać Jezusa, a nie osobę czy organizację. Powinno nas raczej prowadzić do stóp Jezusa niż do organizacji.
5. Czy stanowi manipulację albo próbę sprawowania kontroli?
Czasem słowa, nawet jeśli są prawdziwe, mogą zostać użyte w celu manipulowania i kontrolowania. Kontrolę i manipulację wykorzystuje się w celu sprawowania władzy, nadużywania jej, dominowania albo rządzenia innymi. W takiej sytuacji w słowie proroczym trudno szukać miłości czy innych owoców ducha – powinno ono zostać odrzucone.
6. Czy narusza twoją wolną wolę?
Czy przesłanie wskazuje, że musisz coś zrobić? Czy wywiera na ciebie taki nacisk, że nie możesz skorzystać z wolnej woli i dokonać wyboru? Jeśli tak jest, odbierz to jako ostrzeżenie. Bóg daje nam pełną wolność – nawet wolność do grzeszenia. Każde słowo prorocze powinno zostawić ci możliwość podjęcia decyzji: możesz je przyjąć albo odrzucić.
7. Czy jest nadużywaniem stanowiska?
Czy słowo próbuje wyprowadzić cię ze struktury zależności, w której umieścił cię Bóg? Czy rodzi bunt przeciw autorytetom albo wywołuje podejrzliwość i prowadzi do niesubordynacji? Czy wyrywa cię z duchowego miejsca, w którym Bóg cię postawił? (…)
8. Czy potwierdza to, co Bóg do ciebie mówi?
Bóg zawsze chce potwierdzić swoje słowo przeznaczone dla ciebie. Gdy przekazuje słowo, zwykle weryfikuje je wielokrotnie na różne sposoby. Prorocze słowo często potwierdza to, co Bóg już wcześniej do ciebie powiedział, i pasuje do tego, co Bóg czyni w twoim życiu.
9. Czy pozwala na uzyskanie zewnętrznego potwierdzenia?
Jeśli ktoś przekazuje ci słowo i twierdzi, że nie powinieneś z nikim się nim dzielić – uważaj. To naruszenie Pisma Świętego. W 1 Liście do Tesaloniczan 5:21 czytamy, że każde słowo podlega ocenie. Gdy otrzymujesz słowo, powinno ono zostać rozsądzone przez pobożnych doradców, szczególnie gdy nakazuje ci podjęcie dramatycznych kroków, takich jak rezygnacja z pracy czy przeprowadzka do innego miasta. W Księdze Przypowieści Salomona 11:14 czytamy, że gdzie jest wielu doradców, tam jest bezpieczeństwo. Dotyczy to też osądzania proroctw. Prawdę mówiąc, bardzo dobrym testem proroctwa jest przedstawienie go dojrzałemu duchowemu przyjacielowi albo osobie z autorytetem z prośbą o jego rozsądzenie.
10. Czy przekazuje złowieszcze ostrzeżenia?
Ostrzeżenia są potrzebne, ale nie zawsze prawdziwe. Czy słyszysz przestrogę tak złowrogą, że wydaje się, iż nie ma drogi wyjścia? Czy wywołuje u ciebie poczucie beznadziei? Czy też pokazuje ci drogę ucieczki? Czy mówi o możliwości odkupienia? Cindy Jacobs opowiada historię pewnego ostrzeżenia dotyczącego Houston w Teksasie, które przekazałem jej 21 września 1994 roku.
Powiem, że następne dwadzieścia cztery dni będą miały decydujące znaczenie. Choć nieprzyjaciel stał przeciw tobie jak miasto, ja doprowadziłem cię do rozstaju dróg. Niedługo dokonasz zmiany i przejścia. Moje oczy spoczywają na tym mieście i resztce w tym mieście i ja przezwyciężę struktury, które w tym mieście sprzeciwiają się mojemu Duchowi. Zatrzymane objawienie zacznie spływać na ludzi jak deszcz. Patrz na rzekę na wschodzie. Gdy rzeka będzie wzbierać, tak samo podniesie się mój lud.
Strażniku, co widzisz? On odpowiedział: Widzę ogień. To rzeczywisty ogień. Ogień na rzece. Wtedy Bóg powiedział: Mój ogień przybędzie do tego miasta.
Powołuję cię do straży nocnej. Zbierzcie się na nocną straż. Śpiewajcie w nocy w trudnych okolicach miasta, a zło zostanie ujawnione i przyjdzie uwolnienie. Jeśli rozpoczniecie nocną straż, obalicie zbliżające się zniszczenie i przeznaczenie przygotowane dla tego miejsca.
Jedna z liderek modlitwy, Deborah DeGar, przekazywała to słowo prorocze z kościoła do kościoła i prowadziła nocną modlitwę w godzinach od trzeciej do szóstej rano. Po 24 dniach w Houston zaczęło padać. Nigdy wcześniej w historii miasta nie było takiej powodzi. Oczy całego kraju zwróciły się na Houston. Rzeka San Jacinto (rzeka na wschodzie) zaczęła wzbierać i zalała całą okolicę. Powódź zniszczyła instalacje gazowe i rzeka dosłownie zaczęła płonąć. Pośród chaosu, jak zapanował, Kościół stanął w jedności.
W przypadku tego proroczego ostrzeżenia powódź nie została zatrzymana, ale nie dokonała takich zniszczeń, jakie mogłyby nastąpić.
11. Jakie masz odczucia w duchu w odniesieniu do tego słowa?
Bóg każdemu z nas dał zdolność duchowego rozpoznawania. Jeśli otrzymałeś słowo prorocze i z jakiegoś powodu czujesz, że coś jest nie w porządku, masz podstawę, by je sprawdzić, zanim przyjmiesz je jako słowo od Boga.
12. Czy Kościół je potwierdza?
Jeśli słowo zostało przekazane publicznie, natychmiast powinna nastąpić reakcja ludzi i przywódców. Powinno rozlegać się wspólne „Amen”. Rebecca Systema, współautorka tej książki, była kiedyś na nabożeństwie w Anaheim Vineyard. W czasie uwielbienia wstał pewien mężczyzna, by przekazać słowo prorocze. Powiedział, że Bóg chce spełnić pragnienia serca swoich dzieci – że Bóg pragnie spełnić nawet rzeczy, które wydają się bajkami. Skończył i usiadł. Po uwielbieniu do mikrofonu podszedł John Wimber. Chwilę milczał, a potem po prostu stwierdził: „Nasz Bóg nie jest Bogiem z bajki!”. W całej sali rozległy się głośne oklaski. Wielu ludzi rozpoznało, że z przekazywanym słowem coś było nie w porządku. Jeśli słowo przekazane zostało publicznie, należy zwrócić uwagę, jaka była reakcja przywódców i zgromadzenia.
13. Czy się wypełniło?
Jeżeli słowo, które wypowiedział prorok w imieniu Pana, nie spełni się i nie nastąpi, jest ono słowem, którego Pan nie wypowiedział, lecz w zuchwalstwie wypowiedział je prorok (V Mojż (Pwt) 18:22). Jest to oczywiście jeden z najbardziej podstawowych testów słowa proroczego. Pamiętajmy, że proroctwo może być uwarunkowane, uzależnione od czegoś, co my mamy zrobić. Gdy przeczytasz w następnym rozdziale listę właściwych reakcji i stwierdzisz, że wykonałeś wszystko, czego Bóg od ciebie wymaga w odniesieniu do danego słowa, a ono mimo to się nie wypełniło, może w ogóle nie było to słowo Boga.
14. Czy przynosi owoc?
Prawdziwe słowo Boga przyniesie dobry owoc, który będzie zauważalny. W swojej książce pt. „Prophecy” (Proroctwo) Bruce Yocum pisze:
Jeśli zwrócimy uwagę na skutki wywołane proroczą wypowiedzią, możemy ocenić jej wartość. Słowo Boga przynosi życie, pokój, nadzieję, miłość i inne owoce Ducha Świętego. Słowo, które nie pochodzi od Boga, albo wyda zły owoc – kłótnię, złość, zazdrość, pożądliwość, obojętność – albo nie będzie miało żadnych skutków.
Jaki owoc wydało słowo prorocze w twoim życiu? To ważna wskazówka dotycząca jego przyjęcia lub odrzucenia jako słowa Boga.
Źródło: Chuck Pierce, „Gdy Bóg mówi do ciebie”, wyd. Koinonia, str. 46-53
Książka do kupienia TUTAJ
Dziękuję za ten artykuł. Dosłownie uratował mi życie!
2 dni temu dostałam “proroctwo”, które mnie zdruzgotało i zniszczyło, przeszłam załamanie nerwowe. Według proroctwa Bóg mnie nie kocha, postanowił opuścić i uprzedmiotowić – bzdury niezgodne z Biblią.
A jednak uwierzyłam, bo “prorok” użył baaardzo wiarygodnych słów. Bóg miał dokonać gwałtu na mojej duszy i zrobić ze mnie ofiarę. Nagle runęło wszystko, w co wierzyłam.
Teraz jestem wolna. Powoli wracam do normalnego życia. Nigdy więcej nie dam się nabrać na fałszywe proroctwa.
Dziękuję i błogosławię wszystkich ludzi szczerze oddanych Bogu
Przepraszam a czemu mój poprzedni komentarz został usuniety?Nie prosciej było napisac w najgorszym wypadku że sie nie zgadzacie ze mną,ale nie macie ochoty na dyskusje?Czy ten tez zostanie usuniety wraz z resztkami szacunku jaki do was mam?No chyba że macie jakies inne wytłumaczenie na to że nie ma mojego komentarza?
Mamy problem z komentarzami, bo jest jakaś luka i przeklejają się pod innymi artykułami. Póki co walczymy z tematem i czasem coś usuwamy, bo się wyświetla pod złym artykułem. Tak naprawdę wszystkie problemy znikną jak kolega będzie miał nas czas przeprowadzić na wordpressa, ale stare komentarze mogą nam wówczas i tak zniknąć. Najlepiej komentować na naszym profilu na facebooku.
Dzieki za odpowiedz.Ok,nie ma problemu sprawa wyjasniona .Zycze powodzenia i Bożego Błogosławienstwa.Przepraszam za tak ostry ton ale coraz czesciej spotykam sie w róznych czesciach internetu z kneblowaniem ust poprzez nagłe usuwanie komentarzy i itp.zamiast załatwienia tego po ludzku.Z Bogiem.